Het madeliefje (Bellis perennis) komt veelvuldig voor. In een strak gazon wordt het madeliefje als 'lastig' onkruid beschouwd. Behalve 'lastig' is het plantje ook erg mooi. Op vochtige plaatsen en door betreding verdichtte grond groeit hij zelfs weelderig. Het plantje overleeft het maaiwerk doordat de bladeren in een wortelrozet tegen de grond gedrukt zitten. De mooie witte bloempjes staan in groepjes in het gazon. Hij zaait zich gemakkelijk uit, maar het is ook een zodenvormer, dus de groep bloemen zal elk jaar weer iets groter zijn. Misschien is het u wel eens opgevallen dat de madeliefjes de ene keer mooi wit gekleurd zijn en een andere keer iets rozig gekleurd zijn. Een enkele keer is de bloem zelfs meer roze dan wit gekleurd. Wanneer het madeliefje roze begint te kleuren, dan krijgen we mooi weer. Wanneer de roze tint intenser wordt dan krijgen we nog mooier weer.
Veel mensen kennen de weerspoppetjes wel, die vooral in vroegere tijden nog wel eens in de vensterbank stonden of op het hoekje van de schoorsteenmantel. De stof die deze poppetjes afhankelijk van het weer roze, wit of blauw lieten kleuren is verwant aan de stof die ook voor de kleurverandering zorgt bij het madeliefje.
Het madeliefje heeft nog enkele andere leuke eigenschappen; het madeliefje vertoond soms de zogenaamde 'fasciatie'; het lijkt alsof meerdere stengels met bloemhoofdjes zijn samengegroeid tot een monstrueus geheel. De bladeren van het madeliefje kan als sla gegeten worden.